پوپك
مي گويد بنويس و نگاهم ميكند، مثل جوانه هاي لوبيا ميان دستمال كاغذي.
قد ميكشم،
مي چرخم
مي پيچم
فكر مي كنم اگر آن دور ها ايستاده بودم و اينجا را نگاه مي كردم با خودم مي گفتم
چه قشنگ.
تهران سال 78
Hilda Hashempour's Notebook
پوپك
مي گويد بنويس و نگاهم ميكند، مثل جوانه هاي لوبيا ميان دستمال كاغذي.
قد ميكشم،
مي چرخم
مي پيچم
فكر مي كنم اگر آن دور ها ايستاده بودم و اينجا را نگاه مي كردم با خودم مي گفتم
چه قشنگ.
تهران سال 78
ارسال شده توسط
Bargeen
در
۱۹:۵۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر