برگمان برایم بهترین است । برگمان برایم بزرگترین ; و اینکه فکر کنم چگونه فکر می کند و از کجا به جائی می رسد و در آن میانه از کجاها می گذرد و چه می بیند و می فهمد و حس می کند، همیشه به این ختم می شود که گرمکنم را بپوشم، ظرف آبم را پر کنم و اگر زمستان نباشد و اگر در تهران نباشم و هوا مثل بهار در تورنتو نباشد ونسیم خوشی بوزد و آفتاب کمی مایل بتابد، آنقدر که مطمئن باشم سردرد نخواهم گرفت به جای رفتن روی ترد میل بروم بیرون و بدوم .